Czym jest ? Inaczej zwana SM, to przewlekła choroba autoimmunologiczna, niestety lekarze nie są pewni co ją powoduje. Co jeszcze można wiedzieć o SM? Dzisiaj właśnie o SM.Czy można wyleczyć ?
Leczenie niektórych chorób nie jest tak skuteczne, jak byśmy tego chcieli. Wielu z nich nie da się w pełni uleczyć i musimy żyć z nimi na co dzień, a jedną z takich właśnie chorób jest . Dzisiejsza medycyna nie zna jeszcze odpowiedniego lekarstwa, które pozwoliłoby nam się pozbyć tej choroby, ale istnieje wiele terapii, które pomogą nam ograniczyć jej zły wpływ na nasze życie.
Mimo, że stwardnienia rozsianego nie da się całkowicie wyleczyć, zawsze możemy w pewnej części sobie z nim poradzić, więc warto próbować różnych metod. Bardzo możliwe, że znajdzie się taka, która będzie dla nas idealna i pomoże nam cieszyć się życiem, nawet mimo choroby. Nigdy nie powinniśmy rezygnować z prób leczenia, ponieważ być może z czasem nasza kondycja znacznie się poprawi.
Wikipedia i leczenie SM
Nie ma leku, który pozwoliłby na całkowite zatrzymanie postępu choroby i wyleczenie, jednak dostępnych jest wiele metod leczniczych, które mogą być pomocne. Terapie są zróżnicowane w zależności od typu choroby i występujących objawów. Leczenie pozwala odzyskać funkcje utracone w wyniku rzutu choroby oraz zwolnić rozwój choroby.
Poniższe terapie modyfikujące przebieg choroby zostały zatwierdzone przez zajmujące się tym organizacje, takie jak amerykańska FDA, europejska EMA czy japońska PMDA.
Interferony:
Pochodne ludzkich cytokin, które biorą udział w odpowiedzi odpornościowej.
Interferon beta-1a: (nazwy handlowe: Avonex, Rebif, CinnoVex).
beta-1b: (nazwy handlowe: Betaseron? w Europie i Japonii Betaferon?, Extavia?). Betaseron został dopuszczony przez FDA do leczenia remitująco-nawracającej wtórnie postępującej postaci SM.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane#Uznane_metody_leczenia
Kto jest w grupie ryzyka zachorowania na SM
Stwardnienie rozsiane to choroba, któa może dotknąć każdego, bez względu na wiek, płeć czy pochodzenie. Przyczyna choroby nie jest do końca znana, ale są różne spekulacje i podejrzenia, ale póki co nie ma jasnej przyczyny zachorowania na SM. Na tę chorobę w największym grupie ryzyka są kobiety, oraz osoby, które miały niedobory witaminy D w okresie młodości.
Średnio od 2 do 150 na 100 000 populacji może paść ofiarą tej autoimmunologicznej choroby. Nie każdy jej przebieg jest gwałtowny, ale zazwyczaj jest bardzo rozproszony po całym organizmie, stąd też nazwa .